„Najlepsze, na co mogę mieć nadzieję, to to, że właśnie otworzyło się okno i gdy patrzysz przez nie, widzisz jedną rzecz – jak wyższy jest Jezus Chrystus od wszystkiego innego!”
T. Austin-Sparks
26 WRZEŚNIA
„Ale szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie wam dodane” (Mt. 6:33).
Stawianie na pierwszym miejscu Królestwa, często znaczy odpuszczenie wszystkiego co osobiste. Czym jest dla nas rozczarowanie? Czy zawsze możemy zawsze powiedzieć, że to rozczarowanie, które, jak sądzimy, jest rozczarowaniem Panem i Jego rzeczami wynika stąd, że tak bardzo chcieliśmy, aby Pan mógł czynić to, co On chce, całkowicie bez względu na nasze własne interesy; byliśmy przygotowani na to, aby zostawić wszystko, że MY nie pomieszaliśmy tych rzeczy ze sobą?
Pozwalając Panu czynić to, co On chce, widzimy, że jakiś sposób wyobrażamy to sobie. Musi istnieć bardzo ostre narzędzie, które wchodzi między te dwie rzeczy i definiuje je, ponieważ są tak bardzo wymieszane. Czy nie jest prawdą jest, że wiara chwieje się, słabnie i często spada na dół czy pod spód, gdy na drodze do wykonania spraw Pana, nasze są całkowicie odsuwane?
Co jest więc kluczem do wiary? Kluczem do wiary jest to zanurzenie się duszy i ducha czy innymi słowy: jest to całkowite zaniedbanie własnych interesów – nie w buddyjskim sensie anihilacji, lecz w tym sensie, że Boże sprawy stają się niepodważalne i dominujące. Tutaj właśnie szaleje bitwa wiary; zawsze na tym gruncie. Gdybyśmy byli tak skrajni – a nikt z nas nie jest – gdybyśmy byli tak absolutnie pochłonięci jedynie zdobywaniem korzyści dla Pana tak, żadne inne nasze własne życiowe interesy nie byłyby na pierwszym miejscu czy nie miały władzy nad nami, to odnosilibyśmy stale zwycięstwo. To właśnie owa całkowicie bezinteresowna troska o sprawy Pańskie jest kluczem do wiary. Gdyby Izrael na pustyni przyjął taką postawę: 'W porządku, to bardzo trudne doświadczenie, lecz Pan ma tutaj coś do wykonania, Pan czegoś chce, On zdecydowanie wie, że jest to najlepsza droga; w porządku, jesteśmy z Nim, możemy stracić wszystko, możemy cierpieć stratę wszystkiego, ale liczy się to, czego Pan chce. Pan chce, abyśmy znaleźli się w tej ziemi; w porządku, jeśli potrzeba wszystkiego, aby być tam i sprawić Panu przyjemność, to tylko to się liczy”. Czy sądzisz, że gdyby mieli takie nastawienie, ich podróż po pustyni trwałaby 40 lat, w koło i w koło, czy zostaliby zawróceni, aby wyginąć na pustyni, z granicy ziemi do której szli? Na zakończenie widać, że następne pokolenie, które weszło, weszło tylko na podstawie wiary. Cała ta historia opiera się na wierze.
Zgodnie z życzeniem T. Austina-Sparksa, aby to, co zostało dobrowolnie otrzymane, było dobrowolnie rozdawane, a nie sprzedawane dla zysku, i aby jego przesłania były powielane słowo w słowo, prosimy, jeśli zdecydujesz się podzielić tymi przesłaniami z innymi, prosimy o uszanowanie jego życzenia i zaoferuj je dobrowolnie - bez jakichkolwiek zmian, bez żadnych opłat (z wyjątkiem niezbędnych kosztów dystrybucji) i z załączonym oświadczeniem.